Μια φορά και έναν καιρό ήταν η Χαρούλα που ζούσε στο νησί των Αντιθέσεων. Εκεί ήταν δυο χωριά, το Θετικοστολάνο και το Αρνητικοστολάνο. Αυτή ζούσε στο πρώτο και πάντα γελούσε και ήταν χαρούμενο άτομο σε αντίθεση με την Λυπινία. Η Χαρούλα προσπάθησε να την βοηθήσει και της έδωσε ένα παγωτό. Εκείνη είπε ότι άδικα ξόδεψαν το γάλα, γιατί δεν τρώει παγωτό και άρχισε να κλαίει. Πήγαν, λοιπόν, ένα ταξίδι, αλλά τίποτα δεν έγινε. Της πήρε ένα παιχνίδι, πάλι τίποτα. Ακόμα και σε ένα σόου με κλόουν έκλαιγε, γιατί τους φοβόταν. Μια μέρα η Χαρούλα της ζήτησε να πάνε στο δάσος για πικ νικ. Ενώ κάθονταν, ήρθε μια αρκούδα να τους πάρει το μέλι. Έτρεξαν προς το χωριό να τους προειδοποιήσουν ότι έρχεται μια αρκούδα. Όλοι έτρεχαν, παντού έβλεπες να τσιρίζουν και να φωνάζουν, να κλείνονται στα σπίτια τους εκτός από δύο κοριτσάκια. Η Λυπινία έτρεξε να τα σώσει. Πέτρες έπεσαν πάνω της ενώ τα έσωζε. Κάποια στιγμή, αφού έπιασαν την αρκούδα, βγήκε από τις πέτρες και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της. Ο δήμαρχος την βράβευσε. Από τότε όλα ήταν μια χαρά και το χαμόγελο ποτέ δεν σβήστηκε από τα χείλη κανενός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου